Przejścia dla pieszych: nadziemne i podziemne - dlaczego się nie sprawdzają?

Nie do końca sprawdziły się teorie modernistów dotyczące rozdzielenia ruchu pieszego i kołowego na różnych poziomach.

W miarę rozwoju motoryzacji w Polsce w latach 70. powszechne stało się projektowanie wielopoziomowych przejść dla pieszych, ale mimo wysokiej ceny budowy i utrzymania okazuje się, że mieszkańcy niechętnie z nich korzystają.

Co ciekawe, badania pokazują, że jeśli jest wybór, większość pieszych wybierze przejście w poziomie ulicy mimo tego, że przejście wielopoziomowe jest teoretycznie dużo bezpieczniejsze, bo eliminuje punkty kolizji z pojazdami.

Piesi niechętnie korzystają z przejść nadziemnych lub podziemnych.

Dlaczego piesi preferują przejścia dla pieszych w poziomie ulicy?

• kładki i przejścia podziemne wydłużają konieczną do pokonania drogę ponad 3-krotnie względem przejść w poziomie ulicy

• piesi są niechętni do zmiany poziomu ze względu na konieczność pokonywania schodów i pochylni / czekania na windę, a jest to jeszcze większe utrudnienie dla rowerzystów i osób poruszających się na wózkach

• wejście na takie przejścia są często tylko z wybranych kierunków co jeszcze wydłuża drogę

• piesi wolą wybrać najkrótszą drogę, nawet jeśli jest ona ryzykowna (np. decydują się na przekroczenie jezdni w miejscu niedozwolonym)

• przejścia podziemne często sprzyjają rozwojowi przestępczości i wandalizmu

Jak wygląda sprawa z prowadzeniem ruchu samochodowego ponad terenem?

Na pewno jest to tańsze rozwiązanie niż budowa tuneli, jednak jest to potencjalnie problematyczne z punktu widzenia kształtowania przestrzeni publicznych.

W przypadku przejść wielopoziomowych zasadniczo zawsze lepiej jest, jeżeli piesi poruszają się na poziomie terenu a samochody poniżej, ale jest to najdroższe rozwiązanie.

Natomiast wiadukty i estakady prowadzone ponad terenem generują pod spodem ciemne i martwe przestrzenie, które są trudne do zagospodarowania. Ciężko jest utrzymać jakąkolwiek zieleń w tym miejscu, a mieszkańcy niechętnie tam bywają, co sprzyja wandalizmowi i przestępczości.

Wiadukty i estakady generują ciemne i martwe przestrzenie, które są trudne do zagospodarowania.

Jakie są sposoby na bardziej przyjazne zagospodarowanie takich miejsc?

• dobrym pomysłem jest stworzenie tam zacienionego parkingu, tak jak zostało to rozwiązane pod Mostem Milenijnym we Wrocławiu

• można zorganizować tam skatepark, miejsce do street workout czy ćwiczenia parkouru takie miejsce może stanowić przestrzeń ekspozycyjną dla street artu

Oczywiście we wszystkich przypadkach należy zadbać o odpowiednie oświetlenie, widoczność i bezpieczeństwo.

Warto przewidzieć funkcję pod wiaduktem lub estakadą, np. parking

Jakie są wobec tego zalecenia odnośnie kształtowania przejść dla pieszych i ich przecięć z ciągami komunikacji kołowej?

• obecnie coraz częściej odstępuje się od budowy przejść dla pieszych podziemnych i nadziemnych

• tam, gdzie to możliwe w centrach miast należy projektować przejścia dla pieszych w poziomie ulicy z rozwiązaniami zapewniającymi ochronę pieszych i uspokojenie ruchu zamiast przejść wielopoziomowych

• kładki i przejścia podziemne są wskazane tylko w miejscach dróg obwodowych, tranzytowych i o dużym natężeniu ruchu oraz w rejonie centrów handlowych, dworców i punktów przesiadkowych komunikacji publicznej

• oprócz schodów, zawsze należy projektować przy takim przejściu windy lub pochylnie

• przejścia wielopoziomowe sprawdzają się najlepiej, kiedy podejście jest łagodne, z dogodnego kierunku i konieczna do pokonania wysokość jest zminimalizowana np. poprzez równoczesną zmianę poziomu jezdni

• w przypadku konieczności rozdzielenia poziomów, zalecane jest prowadzenie komunikacji pieszej w poziomie terenu, a przeniesienie komunikacji kołowej wyżej lub niżej

A Wy co sądzicie o tych rozwiązaniach? Uważacie, że lepsze jest uspokojenie ruchu samochodowego i robienie przejść dla pieszych na tym samym poziomie, czy większe znaczenie ma przepustowość dróg niż wygoda pieszych?